Manuela Sáenz była ekwadorską rewolucjonistką, pionierką feminizmu w Ameryce Południowej, kobietą odważną i inteligentną.
Przyszła na świat w Quito, w 1797 roku, jako nieślubna córka Maríi Joaquiny de Aizpuru i hiszpańskiego przedsiębiorcy.
Romans jej rodziców i poczęcie dziecka z nieprawego łoża, wywołało spory skandal w dziewiętnastowiecznym Ekwadorze. Mała Manuela musiała na co dzień mierzyć się z nieprzychylnymi komentarzami na temat jej pochodzenia.
Mimo braku akceptacji ze strony społeczeństwa, Manuela nie straciła wiary w siebie, a wręcz przeciwnie. Od najmłodszych lat była odważna i łamała konwenanse – ubierała się jak chłopiec, a także interesowała się zajęciami, które wtedy uznawane były za typowo męskie. Poruszenie wśród ekwadorskiej społeczności wywołała też wiadomość o tym, że Manuela uciekła z klasztoru z młodym mężczyzną.
Jej pozycja społeczna polepszyła się dopiero w chwili zawarcia małżeństwa, które zaaranżował jej ojciec. Została wydana za Jamesa Thorne’a, zamożnego angielskiego kupca, znacznie starszego od niej. Wkrótce po ślubie przeprowadzili się do Limy, w Peru. Manuela nie darzyła swojego męża uczuciem, jednak dzięki niemu stała się osobą ważną i szanowaną, a co ważniejsze, otrzymała możliwość obracania się w kręgu elity związanej z władzą polityczną.
Dzięki nowym znajomościom, Manuela zaangażowała się w walkę o wolność Peru. Płeć uniemożliwiała jej jednak podjęcie radykalnych działań. Kobiety nie miały prawa wypowiadać się na tematy polityczne, a tym bardziej prowadzić czynną działalność w tej zdominowanej przez mężczyzn sferze.
Jednak Sáenz, po raz kolejny sprzeciwiła się obowiązującym formom. Wykorzystała wszystkie dostępne jej środki, a także szerokie znajomości, aby jak najbardziej przyczynić się do niepodległości Peru. Jej patriotyzm został doceniony przez władze tego kraju i działaczka stała się członkinią żeńskiej sekcji organizacji patriotycznej tzw. Zakonu Słońca.
Budziła zgorszenie. Jeździła konno, strzelała z broni palnej i nie chodziła do kościoła. Około 1822 roku wywołała kolejny skandal porzucając męża dla kochanka. Parę połączyło nie tylko płomienne uczucie, ale również wspólne idee. Jej ukochany, Simón Bolívar, był przywódcą walk o wyzwolenie i dzięki niemu kobieta miała większą swobodę działań. Została nawet odznaczona stopniem wojskowym, chociaż jej realny udział w działaniach militarnych nie jest do końca znany.
Wiadomo jednak, że Manuela Sáenz poświeciła się w całości walce z patriarchatem. Jej historia jest dla współczesnych feministek przykładem tego, że nigdy nie należy rezygnować z walki. Każde, nawet najdrobniejsze działanie w kierunku obalenia ról płciowych ma ogromne znaczenie. Manuela była niesamowicie odważną kobietą, a jej zaangażowanie jest godne podziwu. Zdecydowanie miała ona wpływ na zburzenie stereotypu traktującego kobietę jako istotę słabą i niezdolną do samodzielnego myślenia i działania. Do dziś historia Manueli Sáenz jest inspiracją dla feministek z Wenezueli, Ekwadoru, Kolumbii i innych państw Ameryki Południowej.
Tekst: Aleksandra Woźniak
Źródła:
https://www.britannica.com/biography/Manuela-Saenz
https://worldhistoryconnected.press.uillinois.edu/7.1/foote.html
https://www.encyclopedia.com/women/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/saenz- manuela-1797-1856
Zależy nam, aby nasze teksty były jak najwyższej jakości. Jeśli znajdziesz jakikolwiek błąd, napisz do nas: Ifem.pl@protonmail.com.